تبیین مدل عوامل تأثیرگذار بر اثربخشی آموزش الکترونیکی در دوره های کارشناسی ارشد دانشگاه های علم‎وصنعت و تهران

اثربخشی دوره­های مجازی، یکی از چالش‎های پیش روی برگزارکنندگان این دوره‎هاست که تحت تأثیر عوامل مختلفی قرار دارد. بر این اساس، پژوهش پیش رو به بررسی عوامل مؤثر بر اثربخشی آموزش الکترونیکی پرداخته است. پژوهش حاضر از نظر هدف، توصیفی ـ پیمایشی است و از نظر نوع استفاده، کاربردی به‎شمار می‎رود. ابزار اصلی پژوهش، پرسشنامۀ محقق‎ساخته است. در این راستا، 106 نفر از مدیران، کارشناسان و مدرسان دوره های آموزش الکترونیکی به صورت تصادفی طبقه­ای انتخاب شدند و با مطالعۀ مبانی نظری، جمع آوری  اعضای نمونه و کاربرد روش حداقل مربعات جزئی، پنج دسته از عوامل اصلی مؤثر بر اثربخشی آموزش الکترونیکی، شامل عوامل مرتبط با دانشگاه (مؤسسۀ آموزشی برگزارکنندۀ دوره)، ویژگی های دانشجو، ویژگی های مدرس، عوامل آموزشی و عوامل محیطی شناسایی شد. همچنین، نتایج پژوهش نشان داد که عامل آموزش و عامل مرتبط با دانشگاه، به ترتیب دارای بیشترین و کمترین تأثیر بر اثربخشی آموزش های الکترونیکی هستند.